Við skulum leiða hugann að þeim sm virkilega eiga um sárt að binda....

ekki hækkandi húsnæðislán, ódýrari bíl, engar utanlandsferðir og minni lúksus almennt.

Mér hefur orðið tíðrætt um gengisfellingu orða, hvernig orð eru tekin og gerð merkingarlaus í nútímanum, þunglyndi er svo virkilega eitt þessara orða, menn nota þunglyndi um leti og sjáfsvorkun almenna sem á ekkert skilt við hinn alvarlega sjúkdóm þunglyndi. Svona meir aeinkenni þunglyndi og mun almennari einkenni hér á landi en nokkur rannsókn eða sjálffræðingur getur sagt okkur frá.

Leiðum hugann að þjóðum afríku þarsem við stöndum fyrir skipulegu arðráni auðlinda í ríkum löndum og skiljum íbúana eftir slyppa og snauða í borgarastríði einsog td í Nígeríu, til Taíwan sem nú stríðir við náttúruhörmunga með gríðarlegu manntjóni, til samkynhneigðra sem ekki ganaga um frjálsir í mörgum þjóðum heims, til Rússa og Bandaríkjamann sem ekki búa við málfrelsi sökum öfgakenndra stjórnvalda og lítum í  kringum okkur og spáum í hvort að virkilega sé svo mikið að væla yfir á þessu yndislega landi.

 

 

Gífurlegt þunglyndisálag á íslensku þjóðinni

Athugasemdir

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 10.8.2009 kl. 13:17]

Þegar ég er löt þá verð ég leiðinleg og þegar ég er leiðinleg þá verð ég þunglynd og síðan þegar ég er orðin þunglynd, þá meina ég þung í skapi þá reyni ég að rífa mig upp á rassgatinu og gera eitthvað skemmtilegt eins og t.d. skúra gólf eða eittvað álíka gáfulegt.  Þegar ég er búin að skúra út hjá mér, þá hætti ég að vera löt, verð fádæma skemmtileg og með eindæmum léttlynd.

Mér finnst orðið þunglynd ekki eiga neitt skylt við sjúklegar geðraskanir.  Eðlilegasti hlutur í mannlegu eðli að lyndiseinkunin sveiflist aðeins. 

Hugsaðu þér Gústi hvernig mér hefði liðið, þar sem málfrelsi væri skert, ég yrði þunglynd og myndi síðan deyja úr leiðindum.  Mér finnst þetta svo gáfulegt komment að ég ætla að setja það á bloggið hjá mér og síðan á Fésbókina.

Go on Gústi, þú ert afbragð annarra manna.